Türk ve Batı Romanında Veba ve Metaforlarının Karşılaştırılması

 Türk ve Batı Romanında Veba ve Metaforlarının Karşılaştırılması adlı bu kitabın amacı, Antik Çağ’dan günümüze kadar toplumların karşılaşmış oldukları salgın hastalıklara yükledikleri metaforik çağrışımları, “Türk ve Batı edebiyatlarından seçilen romanlar üzerinden” irdelemektir. Salgın hastalıklar tarihinin, insanlığın tarihinin başlamasından daha önce var olduğu düşünülmektedir. Araştırma konusu olan veba hastalığı, özellikle seçilmiştir, veba hastalığı dışında veba kadar etkin olduğu bilinen cüzzam, tifo, kolera, sıtma ve frengi gibi diğer bulaşıcı salgın hastalıklar da felaketlerle sonuçlanmıştır ve birtakım metaforik söylemleri çağrıştırmıştır fakat veba hastalığı tüm diğer hastalıkların ve metafor söylemleriyle felaketin, yıkımın genel adı olmuştur.

Veba hastalığının romanlardaki kurgularının ve metaforlarının karşılaştırılması esasına dayanan çalışmamızda, metafor çağrışımlarını inceleyebilmek için veba hastalığı doğal, siyasi, dinî ve tarihî açıdan ele alınmış; detaylı bir şekilde incelenmiştir. Tüm bu yoğun çalışmayla ulaştığımız hipotezimiz; Antik Çağlardan itibaren veba hastalığının, Tanrıların cezası ve laneti olarak değerlendirildiği ve bu hastalıklardan başkalarının sorumlu tutulduğudur. Veba Orta Çağ’da, tek Tanrılı inançların benimsenmesiyle, Allah’ın gazabı olmuş ve cezadan sorumlu günah keçisi arayışı olarak evrimleşmiştir ve vebaya yüklenen metaforlar ile ele aldığımız yirminci ve yirmi birinci yüzyıl romanlarında, ideolojik bir söylem olarak karşımıza çıkmıştır, aynı zamanda veba ilksel metaforik çağrışımlarını da korumuştur.